Opowieść o długiej i fascynującej drodze kompozytorskiej Romualda Twardowskiego – najstarszego żyjącego polskiego kompozytora, łączącego w swej twórczości tradycję z nowoczesnością. Mateusz Ciupka przedstawia losy artysty, opierając się na wielogodzinnych rozmowach, korespondencji i wydanych wspomnieniach Twardowskiego.

Książka o kobiecie, która wyprzedziła swoje czasy. Danuta Gwizdalanka tę niezwykłą historię intensywnego, choć krótkiego życia „Królowej tonów” maluje na historyczno-społecznym tle, przybliżając realia epoki, z którymi kompozytorka musiała się nieustannie mierzyć.

Jakub Puchalski szuka prawdy o Chopinie w listach, tekstach z epoki oraz w samej jego muzyce, a poprzez ciekawe konteksty i porównania nie tylko pokazuje przekraczanie przez twórcę granic swojej epoki, lecz także pozwala nam lepiej zrozumieć jego fenomen. Wnikliwie słucha, dzięki czemu odkrywa twórcę natchnionego i jednocześnie skupionego na formie, o czym opowiada nam w sposób prosty, bez sięgania po specjalistyczne pojęcia. Podczas tej lektury jesteśmy naprawdę blisko Chopina!

Spojrzenie Ignacego Zalewskiego na postać Moniuszki odkrywa – w sposób pozbawiony patosu i zastałych etykiet czy uprzedzeń – ciekawego człowieka i twórcę bardzo dobrej muzyki. Autor przenosi kompozytora na grunt codziennego życia. Na podstawie fragmentów listów, tekstów z epoki oraz własnych przemyśleń przedstawia człowieka z krwi i kości, z jego emocjami, obawami, marzeniami, ambicjami.

Opowieść o czarodzieju skrzypiec.

Artysta, o którym można by dziś powiedzieć, że był celebrytą w najlepszym tego słowa znaczeniu.

Jego spuścizna twórcza nie należy do obfitych, ale jej ranga w światowej literaturze skrzypcowej jest fundamentalna.

Pisana ze szczerą sympatią, pełna uroku opowieść o losach Kilara, jego wspaniałej osobowości, dowcipie, codzienności i oszałamiającej karierze, a także o fenomenie jego ciągłej obecności – to lektura dla każdego, do przeczytania „na jednym oddechu”.

Danuta Gwizdalanka kreśli wyrazisty portret Mozarta i jego kariery. Daje szybki, lecz wnikliwy rzut oka na czasy, w których żył, na dzieła, które pisał, oraz z przenikliwością oddziela prawdę od mitów i legend powstałych wokół jego życia i przedwczesnej śmierci.

Światowa sława stała się jej udziałem, kompozycje były nagradzane, niemal od razu prezentowane przez najlepszych wykonawców i wydawane, entuzjastyczne recenzje pisali krytycy. Opowieść biograficzną, opartą w dużej mierze na listach i innych dokumentach rodzinnych, otrzymujemy niejako „z pierwszej ręki” – od wnuczki artystki.

Kilka z jego dzieł zyskało w historii muzyki status przełomowych, niosących nowe jakości, jakich nikt przed nim nie odkrywał. O nich, a także o wielu perypetiach życiowych, zawodowych i miłosnych opowiada Bruno Messina – biograf i zaangażowany admirator twórczości Berlioza. Bez tej pasji nie sposób zrozumieć źródeł muzyki kompozytora, buzującej emocjami, nasyconej niepokojem, wzniosłością, słodyczą i… miłością.

Philipp Telemann – niemiecki kompozytor o ogromnym dorobku, jeden z pierwszych propagatorów i menedżerów muzyki, rówieśnik i dobry znajomy Bacha i Händla, wybitny kapelmistrz swoich czasów, samouk. Pozostawił spuściznę, której mało kto mógł dorównać. Dogłębnego przestudiowania biografii i dzieł Telemanna podjął się Karol Bula, pasjonat jego muzyki, o której pisze, że jest nacechowana „niezwykłą elegancją i naturalnym wdziękiem”.

Biografia kompozytora, którego życie i twórczość wciąż zaskakuje, mimo tego, że opisywane były już wielokrotnie. Autorka wyłuskuje esencję osobowości, szczególnego stylu bycia Witolda Lutosławskiego oraz kontekstów rodzinnych i historycznych, w jakich przyszło mu żyć i tworzyć.

Biografia kompozytora zaginionego pokolenia. Autor książki kreśli portret kompozytora pragnącego żyć i tworzyć godnie, w poczuciu wolności. Opisuje dramat wielkiego talentu wprzęgniętego w machinę historii. To ważna lektura – bez znajomości dzieła i losów Palestra historia muzyki polskiej XX wieku jest niepełna.

Biografia jednego z najciekawszych i najbardziej tajemniczych kompozytorów polskich. O sobie nie wypowiada się wcale, a o swoich utworach – z rzadka i niechętnie. Autor monografii o poświęconej Szymańskiemu podjął się jednak tego zadania, proponując nam podróż przez fascynujące dzieła kompozytora.